پلاستیک چیست؟
لغت پلاستیک در اصطلاح یک صفت به معنای قابلیت تغییر شکل بر اثر فشار است. و اغلب به اشتباه به عنوان یک کلمه ژنریک برای صنایع پلاستیک و تولیدات آن به کار می رود.
کلمه پلاستیک از کلمه یونانی plastikos به معنای شکل پذیر بودن یا مناسب بودن برای ریخته گری آمده است.
وقتی تلویزیون تماشا می‌کنید، با کامپیوتر کار می‌کنید، سوار اتوبوس، قطار یا هواپیما می‌شوید، از پلاستیک‌ها استفاده می‌کنید. وقتی به مطب پزشک یا بیمارستان می‌روید یا در خوار و بار فروشی خرید می‌کنید، باز هم از پلاستیک‌ها استفاده می‌کنید.
پلاستیک از موادی که در طبیعت یافت می‌شوند، درست می‌شود، موادی چون گاز طبیعی، نفت، ذغال سنگ، مواد معدنی و گیاهان. تولید مواد پلاستیکی از سال‌های 1800 و برای جایگزینی مواد کمیاب مثل عاج و لاک لاک پشت شروع شد. اولین پلاستیک‌های ترکیبی از سلولز ساخته شدند؛ ماده‌ای که در گیاهان و درختان یافت می‌شود. سلولز با مواد شیمیایی گرم شد و نتیجه، محصولی جدید و شدیداً پایدار شکل گرفت.
تقسیم بندی انواع پلاستیک
• پلی اتیلین ترفتالات یا پلی استر (PET یا PETE)
پلی استر به خاطر این‌که می‌تواند جلوی نفوذ اکسیژن را به داخل بگیرد و از فساد مواد داخل پلاستیک جلوگیری کند، بیشتر برای بسته بندی غذا و نوشیدنی‌ها به کار می‌رود. همچنین مانع خروج دی اکسید کربن نوشیدنی‌ها نیز می‌شود. جنس آن با کیسه‌های پلاستیکی که در فروشگاه‌ها می‌بینید فرق دارد.
• پلی اتیلن فشرده (HDPE)
در مقایسه با انواع دیگر پلاستیک، ماده‌ی خیلی خاصی محسوب می‌شود. پلی اتیلن فشرده زنجیره‌های پلیمری بسته دارد که باعث می‌شود کاملاً فشرده باشند و بنابراین از پلی استر محکم‌تر و ضخیم‌تر است. از این پلاستیک برای کیسه‌های خوار و بار فروشی، بطری‌های مات شیر، آب‌میوه، شامپو و بطری‌های پزشکی استفاده می‌کنند.
• پلی وینیل کلراید (PVC)
پی وی سی در اسباب بازی‌ها، چسب زخم، کیسه فریزر، بطری مواد شوینده، کیسه‌ی خون و غیره استفاده می‌شود. بعد از پلی اتیلن، پی وی سی دومین رزین پلاستیکی پر استفاده در جهان بود. اما اکنون فرایند تولید و دور ریز پی وی سی برای آلودگی محیط زیست خطرناک شناخته شده و جایگاه خود را از دست داده است.
• پلی اتیلن با چگالی کم (LDPE)
پلی اتیلن‌ها پر استفاده‌ترین پلاستیک‌های جهان هستند. این نوع پلاستیک ساده‌ترین ساختار شیمیایی پلیمر پلاستیکی را دارد که باعث شده است فرآوری آن خیلی ساده و ارزان باشد.
• پلی پروپیلن (PP)
پلی پروپیلن در برابر گرما مقاومت بیشتری دارد و برای ظروف غذای گرم استفاده می‌شود. از نظر استحکام بین LPDE و HDPE قرار دارد. از این پلاستیک در پوشک‌های یک بار مصرف نیز استفاده می‌شود.
• پلی استیرن (PS)
از این پلاستیک برای تولید ظرف غذا، کارتن تخم مرغ، فنجان‌ها و ظروف یک بار مصرف، بسته بندی و کلاه دوچرخه سواری استفاده می‌شود. پلی استیرن در برابر غذای چرب و گرما استیرن پس می‌دهد که برای مغز و سیستم عصبی سمی است؛ همچنین می‌تواند بر ژن‌ها، ریه‌ها، کبد و سیستم ایمنی تاثیر منفی بگذارد. از لحاظ بازیافت نیز امتیاز پایینی دارد.
پلاستیک‌های کم خطر برای محیط زیست و زمان ماندگاری آن‌ها در طبیعت
اگر به تفکیک زباله اهمیت و این کار را انجام می‌دهید، حتماً متوجه شده‌اید که ظرف چند روز تعداد کیسه‌های حاوی مواد پلاستیکی به مراتب بیشتر از کیسه‌ی زباله‌های کاغذی، فلزی، شیشه‌ای و آشپزخانه است. همچنین یک روز که اخبار را مناطق مختلف دنیا را بشنوید، متوجه می‌شوید که زمین در خطر جدی قرار دارد و افراد بسیاری در نقاط مختلف جهان در حال انجام اقداماتی در راستای نجات زمین هستند.
یکی از موارد مهم در این مسیر، کاهش تولید زباله‌هایی است که تجزیه شدن آن‌ها در طبیعت مدت زمان بسیاری می‌برد. در این میان گناه بزرگ به گردن پلاستیک‌هاست. پلاستیک می‌تواند حتی باعث شود جانوران مختلف از جمله پرندگان و آبزیان منقرض شوند.
امروزه پلاستیک‌های زیستی و تجزیه پذیر پیشنهادی برای جایگزینی پلاستیک‌های معمولی هستند. پلاستیک‌های معمول تا صدها سال ممکن است در طبیعت بمانند و به صورت تجزیه شده و نشده به محیط زیست آسیب برسانند. در این میان ترموپلاستیک‌ها قابلیت بازیافت سریع‌تری نسبت به سایر انواع پلاستیک دارند.
